Nog 4 weken

Dinsdag, 3 dagen na de crash ben ik weer verder gegaan met mijn traininingsschema. Savonds een fikse interval uitgevoerd. Gelukkig had ik tijdens het fietsen helemaal geen last van de val. Mijn rechterbeen is ondertussen behoorlijk geel en paars, maar dat belemmert me niet bij het rond draaien van de trappers.

Ik kon dus ongeremd het programma afwerken. Wel reed ik nog met mijn gebutste voorvork (die wordt morgen vervangen) en mijn kale achterband (de nieuwe Michelins Pro3 Race bandjes zijn nog niet binnen) dus het was wel een beetje hopen dat er verder niets fout ging. Ik had maandag een nieuw zadel uitgekozen, maar dat zat niet helemaal lekker. Aangezien mijn fiets toch morgen de nieuwe vork wordt aangemeten meteen maar een ander zadel uitkiezen.

Overigens heb ik zondagavond mijn prestatie op de 93km van de Jean Nelissen Classic toch vergeleken met de editie van 2008. Alleen de eerste 50km kon ik vergelijken, omdat die identiek waren aan die van 3 jaar terug. En dat viel niet tegen. Ik had de eerste 40km ruim 20 minuten sneller afgelegd als in 2008. Dat is 20% rapper. Als ik dat zou hebben kunnen doortrekken tot het eind zou ik er ongeveer anderhalf uur korter over hebben kunnen doen. Toch een aanzienlijke verbetering.
Voor de lange klimmen in het eerste stuk had ik ook minuten minder nodig gehad. Wat wel opviel was dat mijn hartslag licht hoger was als in 2008. De Muur van Vianden was ik overigens bijna 3 minuten sneller opgefietst dan 3 jaar terug. Heel eerlijk is dat vergelijk niet, omdat ik toen 165km had afgelegd, en nu maar 93. Maar overal zag het er wel aardig uit.

Gistervond een herstelritje gedaan. De cijfertjes bevielen me wel. Nog wel last van vermoeide benen na de interval van dinsdag, maar mijn hartslag is nauwelijks in D2 geweest terwijl de gemiddelde snelheid toch 30 was over 54 km bij een gemiddelde hartslag van 141. Wel heb ik natuurlijk een aardig deel uit de wind kunnen fietsen bij de mannen, maar toch.
Zondag de Gran Fondo Ardennaise. Zin an.