Op dit moment ga ik nog steeds 2x per week naar de sportschool voor anderhalf uur krachttraining en een uurtje spinnen. Deze laatste gaan me niet meer zo gemakkelijk af, daar de krachttrainingssessies nu wel heel zwaar zijn. Ik heb nog slechts een warming up en 8 oefeningen op mijn programma, maar daarvoor verbruik ik wel telkens 1000 kcal!
Met name de beenoefeningen zijn zeer uitputtend. Omdat ik nu in de periode zit van het echte vermogen opbouwen is elke van deze oefeningen op de max. Wel doe ik er nog maar 4. De one-leg-squat heb ik geschrapt, daar ik deze weinig toegevoegde waa

Daarna laat gun ik de benen even rust om wat armspieren te trainen, om ze daarna weer te geselen bij de lunges. Ook deze zijn met 40 kg in de handen, 10x per been en dat 4x herhalen. Mijn benen zijn op dit punt al goed moe, en ik zie danook steeds op tegen een nieuwe serie, omdat ik weet hoe dat gaat voelen. De 20 lunges die ik doe eindigen steevast met een hartslag vlak onder het omslagpunt en trillende benen. Als deze er eindelijk op zitten volgen er weer een paar series armoefeningen om de benen weer de broodnodige rust te gunnen. Als toetje krijgen ze namelijk de opdracht om 4x10 step-ups uit te voeren, wederom met 40kg in mijn handen. Mijn benen voelen op dit punt flink zwaar en vermoeid aan. En ook hier schiet de hartslag omhoog en ben ik altijd zeer opgelucht als ik de 20e heb gehad. Ik doe overigens eerst 10 step-ups met het ene been alvorens het andere been aan de buurt is, dus niet om en om. Tussen de step-ups zitten geen pauze's; gewoon 20x achter elkaar op en af stappen. Na elke serie krijgt lichte tegenzin steeds meer de overhand, omdat het gevoel dat zich van mijn benen meester maakt richting de 20e step-up nou niet het fijnste is. Ik ben na de laatste echt flink uitgeput, en ben altijd blij dat de resterende buik en core-stability oefeningen niet zo zwaar zijn. De laatste 2 weken stelt het spinnen daarna niet zoveel meer voor. Ik heb dan echt de power niet meer om eens flink huis te houden op de fiets. Ik beschouw ze dan ook meer als hersteltraining.
Eigenlijk bestaat een krachttrainingssessie uit 16x sprinten naar vlak onder het omslagpunt. En hoewel dat natuurlijk wel ergens goed voor is, blijft een lichte twijfel over het effect op een duurprestatie me bezig houden. Ik vermoed dan ook dat als ik in het voorjaar met de mannen weer de weg op ga, ik mijn mannetje bij de plaatsnaambordsprintjes wel zal staan, maar of ik ook sneller bergop zal fietsen blijft afwachten. Hoewel ik me ook weer niet kan voorstellen dat het me helemaal niet zal helpen in de Apen. De vraag is echter of de winst in kracht opweegt tegen het niet trainen van het duurvermogen, daar ik dat volledig heb genegeerd tijdens de winter. Afwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten