rondje herperduin

Dinsdagavond was het wat druilerig, en aangezien het om half 8 al donker is deze dagen ben ik bij Four2Go een uurtje wezen spinnen. Smiddags had ik via email een oproep gekregen om met het dinsdagavond cluppie op woensdagavond een rondje in de Herperduin te gaan ATB'en. Aangezien ik het idee had dat mijn vakantie mijn conditie zeker geen goed gedaan heeft, leek het me dus wijs om tijdens de spinles niet volle bak te gaan rossen met het oog op de ATB-trip. Ik heb het redelijk rustig aan gedaan met een gemiddelde hartslag van 162 en heb slechts 4x kort gepiekt boven het omslagpunt. Bij de zwaardere klimnummers heb ik tevens de weerstand er niet vol op gedraaid, om te voorkomen dat de benen teveel zouden moeten werken en ik dat in het bos een dag later zou gaan merken. We zouden namelijk met z'n vieren gaan ATB'en en de gids van woensdag beschikt over een dusdanige inhoud dat ik de trip op voorhand toch wel lichtelijk vreesde.

Gistermiddag om 4 uur van het werk vertrokken en thuis de juiste outfit gekozen. Lange mouwen en beenstukken leek me op z'n plek; de temperatuur zou rond 7 uur richting 12 graden zijn gezakt. Ik had de banden op 3.5 bar gebracht, aangezien ik verwachtte dat het bos er goed bij ligt en de snelheid dus hoog gehouden kon worden. Door de hogere druk heb ik dan minder weerstand waardoor het me wellicht minder moeite zou gaan kosten om de mannen bij te gaan houden. Hoe je het ook went of keert; ik ben niet helemaal gemaakt om te ATB'en. Ik vind het erg leuk, en doe het heel graag, maar de vele versnellingen en de kracht die nodig is om de vele zandheuveltjes te slechten ontbreken bij mij toch wel een beetje. Ik moet het meer hebben van de gelijkmatige constante snelheid die ik met mijn hartslag kan sturen, bij voorkeur berg op. Neemt niet weg dat ik door mijn postuur, gewicht en handigheid weer wel redelijk efficiënt tussen de bomen door kan sturen en hierdoor minder snelheid verlies en dus minder energie verpruts om mijn voorganger bij te houden. Onze gids (Niels) woont op een steenworp afstand van het bos (ik moest eerste nog 7 km op de weg afleggen om bij hem te komen) en is een frequente ATB'er en kent het bos dus ook op zijn duimpje. Ik ben direct achter hem gaan fietsen en heb zijn achterwiel nooit verder weg dan enkele fietslengten laten lopen. En het was genieten. Het bos lag er prachtig bij en het lage zonnetje gaf het geheel een aansprekend uiterlijk. Waar je keek vele verschillende paddenstoel soorten en nog weinig losse bladeren dus de paadjes waren goed te zien en te berijden. Niels koos de mooiste paadjes uit en hield er steeds de vaart goed in; de snelheid steeds rond 25. In de Herperduin is nagenoeg geen pad rechtdoor dus het is steeds aanzetten, remmen, sturen en weer aanzetten. Theo en Roy reden achter me en die konden ons tempo niet goed bijbenen. Dus zo nu en dan reden Niels en Ik even stapvoets om ze weer te laten aansluiten. Mij viel op dat mijn hartslag op die momenten snel zakte van waardes hoog in de 170 naar waardes beneden de 140. Conditioneel zat het dus wel snor. Geen moment verzwakte ik en ik kon steeds blijven aanzetten. Het was dus echt genieten. Na ruim 30 km hielden we het voor gezien. Vanaf dat punt had ik echter nog plentie energie over en heb de resterende 10 km naar huis goed hard doorgefietst; weer meer mijn gebied; rechte asfalt wegen en een constante snelheid van rond de 35 km/h, de hartslag stabiel op 180.

Na ruim 2 uur was ik weet thuis van een heerlijk stukje fietsen. Mijn zorgen vooraf bleken ongegrond; zonder verval 47km op de ATB doorgebracht. Dus zo erg is het allemaal niet. Gelukkig maar. (gemiddelde hartslag 157; 1925 Kcal verbrand).
Het rondje deed me wel weer uitkijken naar het ATB-seizoen. Ik heb er zin an. Waarschijnlijk rijd ik zondag 10 okt de 55km van de ATBeasts uitgezet vanuit Gemert. Ik kijk altijd erg uit naar ATB'en op en rond Stippelberg. Nu alleen nog hopen op een beetje redelijk weer.

Dinsdag bij Four2Go was de verbouwing overigens al een heel eind gevorderd, maar ik geloof niet dat de fitnessapparatuur vrijdag al gebruiksklaar is. Ik kan dus ook nog niet beginnen met de krachttraining. Hopelijk is het snel helemaal af, want ik heb erg veel zin in de krachttrainingsessies.
Wél is vanaf komende zondag de nieuwe spin-ruimte in gebruik, en dat is fijn om naar uit te kijken, want dat kleine bedompte hokje heb ik wel gezien; het zuurstof nivo daalt daar altijd recht evenredig met de tijd die verstrijkt.