trainingsprogramma

Vanaf de week na mijn trainingsstage in Mallorca zullen mijn trainingsschema's worden opgesteld door een professional van Sportmax. Tijdens de krachttrainingsperiode heb ik me eveneens laten voorlichten en begeleiden door iemand die er verstand van heeft, en aangezien dat zeker z'n vruchten heeft afgeworpen was dat een verstandige keuze. Als ik zelf wat was gaan bedenken had het vast niet zo effectief geweest. Daarom heb ik dus besloten ook voor wat betreft de cruciale wegtrainingen in de 3 maanden voor de Marmotte 2011 me eveneens te laten adviseren door iemand die er verstand van heeft. Via Edwin Achterberg ben ik bij dr Eric van Breda terecht gekomen. Hij is werkzaam bij de universiteit van Maastricht en aangesloten bij Sportmáx in Eindhoven. Naast het begeleiden en opstellen van trainingsschema's voor profs kun je als hobbyist ook bij hem terecht voor adviezen en op maat gemaakte trainingsschema's.
Eerder deze week had hij al een voorstel voor de 1e 4 weken doorgemaild, opgesteld aan de hand van de resultaten van de inspanningstest van 3 maart, en een door mij ingevulde vragenlijst over mijn trainingsmogelijkheden (kwa tijd), instelling, doelen etc. Vandaag heb ik naar aanleiding daarvan ruim een half uur met hem aan de lijn gehangen om een en ander door te spreken. Aan de hand van alle aangereikte gegevens zal het schema worden aangepast naar mijn wensen. Daarmee zal ik de week na Mallorca dus beginnen. Naast naar wens geregeld telefonisch of email contant zal ik wekelijks mijn trainingsinspanningen en resultaten aan hem doormailen. Aan de hand daarvan krijg ik aan het eind van de 4e week een soort opdracht om mijn progressie/conditie te pijlen waarna ik een nieuw 4 weeks schema zal krijgen voorgeschoteld. Ik hoop hiermee echt het maximale uit mezelf te kunnen halen. Ik ben er van overtuigd dat het zeker meer vruchten zal afwerpen dan als ik zelf wat zou gaan prutsen. En wellicht is de winst door deze aanpak slechts marginaal, maar elk beetje winst is winst vind ik.

Ondertussen ben ik natuurlijk gewoon op de weg aan het trainen naar eigen goed dunken. Afgelopen zondag heb ik het ritje Oss-Groesbeek-BergenDal-Oss weer eens gerond. En dat ging goed. Op de klimmetjes rond Berg en Dal ging het echt heel lekker. Tijdens de klim naar Tivoli (1200m, 50 hoogtemeters) bv ben ik op het buitenblad niet onder de 24 km/h gekomen. Toen ik ruim anderhalf jaar geleden een betere conditie had dan ooit heb ik de klim diverse keren gereden waarbij ik steeds net boven de 25 km/h kon blijven. Ik was dus niet ontevreden met het resultaat van zondag, zo vroeg al in het seizoen, met nog niet eens 400km in de benen. Tijdens de klim is mijn hartslag overigens niet boven de 182 gekomen. Ook op de terug weg liep het heerlijk nadat ik ben aangehaakt bij een rap groepje waarbij er telkens renners afvielen, en ik zodoende telkens flink op de pedalen moest om het resterende groepje weer bij te halen. Van de eerst ongeveer 20 renners bleven er maar 2 over, waarvan ik er een was. De snelheden hadden gedurende ongeveer 10km steeds rond de 40 per uur gelegen waarvan ik zeker de helft alleen heb gereden om van geloste groepjes naar de kopgroep te rijden.
Ik kwam uiteindelijk na 108km weer thuis met een gemiddelde van net 28 per uur. Wederom niet schokkend, maar met een gemiddelde hartslag van slechts 146 ben ik daar zeker tevreden mee.

Vandaag was het te mooi weer om binnen te blijven en dat heb ik dan dus ook niet gedaan. Ik heb mezelf even getest om te kijken of ik op het standaard rondje mijn hartslag de hele rit hoog in D2 kon houden; daar waar ik ook minimaal in zal moeten klimmen tijdens de Marmotte als ik überhaupt een kans op goud wil maken. En ook dat ging best redelijk. er stond veel wind, dus de eerste 20 km gingen dan ook met slechts 28,1 km/h gemiddeld. Na 54,4 km stond er echter 31,6 km/h gemiddeld op de teller bij een gemiddelde hartslag van 165.
Het ging eigenlijk de hele rit prima. Het enige minpunt was pijn in mijn echter voet. Ik heb nieuwe AGU fietsschoenen aangeschaft aangezien mijn oude ook AGU's zij. Waarschijnlijkn is het voetbed net even anders gevormd als in mijn oude schoenen, waardoor de onderkant van mijn rechtervoet begon tegen te sputteren. Zal wel wennen wezen.