winterpracht

Geef mij een verlaten bos, een paar graden vorst, windstil weer en een waterig zonnetje, en bij voorkeur nog een vers laagje sneeuw, en je maakt me volmaakt gelukkig. Dan is het moeilijk om de ATB aan de haak te laten. Daarom zat ik me al twee dagen te verkneukelen omdat de weersvooruitzichten voor de 45km van Deurne vandaag voor wat mij betreft bijzonder gunstig waren. Helaas was de trip afgelast. Geen idee waarom, maar helaas, geen uitgezette trip dus. Daarom ben ik met Paul een vrij rondje wezen doen rond de Maashorst, want met de omstandigheden zoals die vandaag konden we dat niet aan ons voorbij laten gaan. En wat kan ik zeggen, het was magnifiek. Wat is het bos mooi als er een vers laagje sneeuw is gevallen. En daar mag ik dan met mijn ATB doorheen rijden, geweldig. Maagdelijk witte paadjes, nog onberoerd door andere vroege vogels met een zelfde fascinatie voor deze omstandigheden. Het plaatje werd nog vervolmaakt door een tweetal groepjes reeën die voor ons het pad kruiste. Stil genieten. Poëzie tussen de bomen.
Je vergeet bijna dat je aan het sporten bent. En daar gaat het uiteindelijk ook om. En het ging best aardig. Goed, het was best pittig, de snelheid kwam slechts zelden hoog in de 20 per uur, maar dat is ook niet zo gek als je je door een paar centimeter verse sneeuw moet worstelen. En ook geheel vlekkeloos verliep het niet. Tot twee keer toe kwam ik onzacht met de ondergrond in aanraking. Er staan helaas geen bordjes die waarschuwen voor een laag ijs in een bocht onder de sneeuw. Ook Paul maakte twee schuivers. Gelukkig zonder erg, afgezien van een gekreukt ego.
Na 27km waren we weer terug in Uden. En daar hebben we 1h40min over gedaan. Een gemiddelde snelheid van nog geen 18 in het uur. Ik heb de hartslag redelijk in toom gehouden. Slechts een paar keer ben ik op kop los gegaan en steeg de hartslag even boven de 180, maar met een gemiddelde hartslag van 153 heb ik niet afgezien. De vraag vooraf was of ik kon merken dat ik nu anderhalve maand krachttraining doe. Moeilijk te zeggen. De paar hellingen die erin zaten gingen me makkelijk af, en even aanzetten om mijn voorganger bij te halen was ook geen probleem. Maar omdat de omstandigheden niet echt alledaags waren en omdat ik alweer twee maanden geleden voor het laatste op de ATB heb gezeten kan ik niet makkelijk zeggen of er merkbaar verschil is.
Ik hoop dat de tocht vanuit Schaijk 2e kerstdag niet ook wordt afgelast, want vandaag smaakte naar meer. En aangezien er voorspeld is dat de temperatuur de komende week niet boven 0 zal komen, is er goede kans dat het bos er ook volgende week nog zo mooi bij ligt.