Ik blijk de klim in 1h02m te hebben afgelegd, wat neer komt op 14,2 km/h gemiddeld bij een gemiddelde hartslag van 163. De 14km hebben een gemiddelde stijging van net geen 6%, dus heel belabberd is het niet. Ondanks dat de benen niet heel welwillend waren tijdens de klim ben ik wel blij met de schijnbare moeiteloosheid waarmee ik in D2 kon blijven trappen. Dat gaat dus de goede kant op. De afdaling richting Inca is weer erg mooi. Dus ook aan deze kant van het eiland is het genieten. 
Weer in de bewoonde wereld is het flink zoeken naar de goede richting. Op veel kruispunten staan geen bordjes, en lang niet alle wegen staan op mijn kaart, dus ik sta weer veel stil om uit te puzzelen waar ik heen moet. Ik rijd stevig door als ik de goede kant op ga, want ik wil op tijd terug in het hotel zijn on nog iets te zien van Parijs-Roubaix. En dat stevig doorrijden gaat nog best prima, ook al heb ik ondertussen ruim 700km afgelegd deze week. Ik ben niet echt heel moe want ik krijg de hartslag nog makkelijk in de 160. Wel is het voor de benen nu wel genoeg, en wat dat betreft ben ik uiteindelijk dan ook blij als ik na 133km en 1800 hoogtemeters weer terug ben bij het hotel. De totaal teller is gestopt op 744km in 6 dagen. Niet gek. 
Bij het Fred-Rompelberg zenuwcentrum breng ik een paar uur later mijn fiets, ontdaan van alle sensors, weer terug en krijg ik vanwege het gereden aantal kilometers deze week een heus paar Fred Rompelberg sokken mee als kado. Daarnaast is er nog de foto van mij en Fred, en een stevige handdruk van de man zelf, en het zit er op. Morgen weer naar huis. Tijd om te resumeren. Eerst is er de Fred Rompelberg service en het eiland Mallorca. Beide krijgen een “uitmuntend”. Fred vraagt een eerlijke prijs en je krijgt er een hoop voor. Een volledig Ultegra afgemonteerde fiets, fietsgroepjes, Bioracer wielershirt, lunchpakketjes, een kaart van Mallorca, water en born-energy zoveel je wilt, en een groep enthousiaste medewerkers die allemaal overal toe bereid zijn, geen onvertogen woord. Alles verloopt lekker los, en de faciliteit is goed bereikbaar. Wat mij betreft dus niets dan lof, en een aanrader voor diegene die op Mallorca willen fietsen. Want Mallorca is inderdaad het fiets paradijs dat het claimt te zijn. Het eiland is niet heel groot waardoor je je weg redelijk makkelijk kunt vinden, maar groot genoeg om meerdere dagen achter elkaar verschillende lange fietstochten te kunnen ondernemen. Daarnaast is de omgeving werkelijk fenomenaal. Uitschieter is natuurlijk het bergachtige gebied aan de westkant van het eiland, maar ook het binnenland biedt mooie plaatsjes, en natuur. De wegen zijn er redelijk, en de mensen zeer vriendelijk voor de fietsers. Ik moet dus terugkomen op mijn eerdere opmerking dat de doorsnee Mallorcaan het niet zo heeft op de fietsers, omdat we op de dinsdag een aantal keren werden toegetoeterd. Marc zei me dat dat waarschijnlijk toeristen in huurauto’s zijn, want doorgaans wordt de fietser geen stro-breed in de weg gelegd. En dat is inderdaad ook mijn ervaring na de 3 dagen dat ik alleen op pad ben geweest. Zelfs op kruispunten waar ik geen voorrang had kreeg ik het toegewuifd, en op slingerende bergweggetjes bleven auto's net zo lang rustig, ruim achter me rijden totdat absoluut zeker was dat risicoloos kon worden ingehaald. Wél moet je houden van klimmen, want er is nauwelijks een vlakke weg te vinden op het eiland. Dat klimmen is dan ook meteen een genot, want de meeste wegen lopen met een geleidelijke stijging van rond de 5%, waardoor je het idee krijgt dat je best hard klimt, en de uitzichten zijn fenomenaal. Enige echte minpunt is de bewegwijzering die niet geweldig is, maar uiteindelijk kom altijd waar je wezen moet. Ten tweede is er de trainingsarbeid. Heeft dat gebracht wat ik er van gehoopt had? Moeilijk te zeggen. Merk ik waarschijnlijk achteraf pas. Ik heb in ieder geval met name aan het duurvermogen gewerkt, want van de 30 uur op de fiets is mijn gemiddelde hartslag nog geen 135. Ik heb eigenlijk slechts 1 maal een stevige D3 training gedaan op woensdag over de Coll de Soller, en een beste D2 op de Puig Major. Voor de rest heb ik niet echt gericht getraind. Belangrijk voor mij was om te zien of de krachttraining het klimvermogen positief heeft beïnvloed. Afgaande op mijn prestaties op de Coll de Soller op woensdag, de Coll de Sa Creu op donderdag en de Puig Major vandaag denk ik dat ik wel kan concluderen dat ik het klimmen niet verleerd ben, in tegendeel, het ging prima. Of het te vertalen is naar een alpenreus ga ik pas merken in juni/juli. Ook ben ik te spreken over de energiehuishouding. Afgezien van woensdag heb ik op dat gebied niet geleden. Zeker vandaag was in dat opzicht een opsteker, want zelfs na ruim 5 uur peddelen en ruim 4000 verbrandde kilocalorieën kon ik nog heel behoorlijk op de grote plaat ronddraaien met hartslag in D2. Ik kijk erg uit naar de komende periode als ik de cyclo’s Amstel Gold en Jean Nelissen Classic ga fietsen. Hoe dan ook, ik heb me bijzonder vermaakt en ben dan ook erg blij dat ik dit heb kunnen doen. Dat dit met name mogelijk is gemaakt dankzij Helen zal ik zeker niet vergeten!
Hier nog de totalen:
aantal kilometer: 744
totale tijd: 30h13m
aantal hoogtemeters: 8135
totaal aantal kcal: 21073
gemiddelde snelheid: 24,6
en dan nog 175.000 pedaalomwentelingen en 250.000 hartslagen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten