Nieuwe wielen

Tijdens de duurtrip van afgelopen zondag voelde het toch niet helemaal prettig tijdens de afdalingen rond Berg en Dal. Ik had niet het gevoel dat mijn voorwiel 100% top was. Er zit nog een lichte slag in, en als ik rem is er een vervelende repeterende tik hoorbaar. Het voelde niet comfortabel. Thuis het wiel nog maar eens goed bekeken en mij viel op dat daar waar de twee uiteinden van de tot een cirkel gebogen aluminium buis bij elkaar komen, deze niet meer haarfijn aansluiten. Dat, plus het feit dat ik geen 100% vertrouwen meer in het wiel heb deed mij besluiten een nieuwe set wielen te gaan uitzoeken. Tijdens de Marmotte moet ik zo'n 75km afdalen, dan is het toch fijn dat je enig vertrouwen in je materiaal hebt.
Na wat zoekwerk viel de keus op de Reynold Solitude. Een betaalbare hand gemaakte aluminium middenklasser van net 1600 gram (voor + achterwiel). De kleur is helemaal zwart met weinig bestickering en dat leek me wel passen bij mijn fiets:

Ze zijn vanmiddag binnengekomen en ik heb ze meteen overgezet. Morgen kan ik in België ervaren hoe ze rijden, als ik er de Ardense Pijl ga fietsen. Een tocht van 175km a 3050 hoogtemeters. Volgens de weersvoorspellingen zal het vast niet droog blijven, en ook heel warm is het niet morgen, maar dat weerhoud me er niet van om de laatste stevige trainingsrit aan te vangen.

Afgelopen woensdag overigens nog een ritje met de mannen gedaan. Na de tijdrit van dinsdag was het idee om een fijne herstel rit te fietsen in het zog van de heren. Dat liep even anders. De eerste 25km heb ik zo'n 10km op kop gereden met de hartslag boven in D2. Dat ging nog wel ok, maar eenmaal op de dijk bij Overlangel gingen we met z'n vieren kop over kop rijden, en kon ik dus niet achter blijven. Er stond een stevige wind die we grotendeels tegen hadden, dus het viel niet mee. Aangezien ik niet wilde verzaken heb ik mijn beurten gewoon gedaan, er voor zorgen dat de snelheid steeds rond de 37 per uur bleef. Mijn hartslag schommelde steeds tussen de 170 en 180 en ik leek geen last van de trip van dinsdag te hebben. Het liep best lekker, en het is zo natuurlijk een prima interval training, maar met het oog op de Ardense Pijl van morgen en mijn trage herstelvermogen vroeg ik me af of ik wel slim bezig was. Met nog 15km te gaan heb ik dus maar wijselijk afgehaakt om de rest alleen in de herstelzone af te leggen. Morgen maar zien of ik daar verstandig aan heb gedaan.