zondag 27 juni 2010

Oss - Pijnacker

Gisteren stond er een duurrit van boven de 100km op het programma. Met behulp van de route planner in Google-maps voor wandelaars had ik vrijdagavond een rit van 107km uitgezet. Door gebruik te maken van Google Streetview had ik gecontroleerd of er op alle wegen waar ik overheen zou komen fietspaden beschikbaar waren.

Om klokslag 10 uur vertrok ik op een zonovergoten zaterdag. 24 graden, nauwelijks wind (5 km/h), en de wind die er stond was vanuit het noord-noordwesten. Af en toe een beetje tegen dus.
De route liep over prachtige weggetjes. Het begon al met de Empelsedijk van Het Wild naar Empel. Slingerend over de dijk vlak langs de maas, langs vele kleine huisjes en boerderijen en plassen met recreanten. Gewoon genieten dus. Mn nieuwe bandjes voelden goed aan; alleen over een stukje klinkerweg stuiterde ik alle kanten op, maar dat zal wel te maken hebben met de 8.5 bar die ik in de bandjes had geblazen.
Eenmaal voorbij Den Bosch bij Hedel over de Maas volgde er mooie wegen door het open land. Rust is het woord dat de sfeer alhier het beste omschrijft. Lange brede sloten met hier en daar vissers die staren naar hun dobber. Er zijn stressvollere manieren om je zaterdag in te vullen.
Ik reed steeds op de 42x17 wat met een cadans van ongeveer 95 rond de 30 per uur is. Ik reed zo nu en dan eens fout, en stopte af en toe om op de kaart te kijken waar ik zijn moest. Een hoog gemiddelde zou ik dus niet gaan halen, maar dat was ook niet de opdracht. Gewoon lekker draaien en kilometers maken op klein verzet.
Bij Giesen ging ik de dijk weer op, langs de Waal dit keer. Vreemd genoeg heet deze dijk de Maasdijk. Via Giesen, Rijswijk door het mooie Woudrichem en langs Sleeuwijk. Goh wat is het hier genieten. Ik was hier nog nooit geweest, maar zal deze rit zeker vaker gaan herhalen, want het bevalt me prima. Wel moet ik twee keer een kudde schapen ontwijken, die de dijk als verblijfplaats hanteren, maar dat heeft ook wel wat.
Voorbij Sleeuwijk ga ik de Waal over. Vanaf hier (Schelluinen) volgt een rechte weg (N216) naar het noordwesten van 15km totaan Schoonhoven. Bij Schelluinen ben ik kort gestopt bij een benzinestation voor een koude cola en water om mn bidons te vullen. De klok geeft 12 uur aan, wat betekend dat ik 2 uur bezig ben.
De lange rechte weg naar Schoonhoven is niet veel aan, maar het is wel meters maken zo. Voor 60 cent mag ik met de pont de Lek bij Schoonhoven over en ik besluit niet op de prijs af te dingen. In Schoonhoven is het weer eve puzzelen om de juiste weg te vinden, en vanaf daar fiets ik naar Gouda via de weg langs de Eerste Vliet, die zo'n 8 km lang is. Werkelijk een prachtig small paadje langs het water met her en der de mooiste boerderijen. Dit is genieten. Zwanen met jongen om hen heen, fluitende vogels, mensen in bootjes peddelend door het riet en puik gerestaureerde windmolens. Kortom, Nederland op z'n mooist.
Tot Gouda geniet ik slechts van het fietsen, maar dat houdt ineens op. Ik heb nog niet heel vaak op mn kaart hoeven kijken, en ben nog maar een paar keer kort fout gereden, maar bij Gouda wordt het drama. Nadat ik me door zuid Gouda heb geworsteld via kruispunten met horde fietsers (wie gaat er danook op deze dag fietsen!?) bleek de brug die ik over wilde te zijn gestremd. Zonder aanwijzingen hoe ik dan wel het water over kom begin ik aan mn zoektocht naar de volgende brug via voor fietsers toegankelijke wegen. En dat viel niet mee. Ergernis. Tig keer gestopt om te bepalen waar ik op het kaartje ergens ben. Na lang zoeken komt het uiteindelijk goed en rijd ik op de weg naar de Zevenhuizer Plas. Ik maak hierbij dankbaar gebruik van de knooppunten kaarten die ik af en toe tegen kom. Helaas gaat het toch bij de ZevenhuizerPlas en de Rottemeren goed mis en ben ik regelmatig de weg kwijt. Komt ook omdat ik zo nu en dan de knooppunt bordjes mis die bedacht heb te volgen. Uiteindelijk lukt het me om in Bergsenhoek te komen, maar niet volgens de geplande route.
Na precies 4h30min kom ik in Pijnacker en dat viel me een beetje tegen. Gemiddeld is dat niet eens 25 per uur. Daaruit blijkt maar weer hoeveel tijd je kunt verprutsen met steeds zoeken naar de juiste weg.
Ergo. Trainingstechnisch was het een goede duurrit. De eerste 3 uur waren prachtig en goed te berijden, maar vanaf Gouda was het maar een rommeltje. Als ik de rit eenmaal wat vaker gedaan heb zal ook dat stuk beter gaan.

1 opmerking: