vlucht

Gisteren weer es met het cluppie op pad geweest. Het was prachtweer, en er stond weinig wind. Vanaf de Geer tot Keent op kop gereden met zo'n 34 km/h volgens de teller van Roy. Mijn Polar is nog steeds niet retour. Gisteren meldde Polar me desgevraagd via de telefoon dat de gemiddelde wachttijd ongeveer 2 weken is. Dus nog even geduld.
Eenmaal op de dijk bij Ravenstijn zijn we heel netjes gaan draaien. Afgeven na zo'n 30 seconden. Tussen Megen en Macharen ging de snelheid omhoog. Vlak na de scherpe bocht naar links kwam ik kop en ben ik doorversneld. Bij het hobbeltje de pedalen nog eens extra aangesproken. Aan de schaduw naast me dacht ik dat ik een klein gaatje op mn achtervolgers had en heb ik een tandje extra bijgestoken en a la Cancelara met de handjes in het midden over het stuur hard doorgefietst. Bijna bij het bordje Macharen kwam dan toch het voorwiel van Maarten langzaam voorbij. Net toen ik zijn aanval wilde pareren door staand op de pedalen het laatste stukje af te sprinten kwam Roy werkelijk snoeihard voorbij gesneld. Dat was zo ontmoedigend dat ik meteen weer in m'n zadel ben gezakt en de boel de boel heb gelaten, waarbij Fleer ook nog langszij kwam, in het wiel van Roy. Few, wat rijd Roy toch verschrikkelijk hard de laatste tijd. Zijn 6.8kg zware carbon Bulls helpt hem daar ongetwijfeld ook deels bij.
Door onze hoge eindsnelheid reden we redelijk rap door Macharen de dijk weer op. Normaal gesproken hergroeperen we hier weer, maar Roy en Fleer bleven best aardig doorrijden. Nadat ik met een flinke inspanning in het wiel van Roy was gekomen, liet hij een beetje lopen om de rest te laten terug komen. Fleer bleef echter gewoon doorrijden. Na een tijdje had ie een best gat, en ik vermoedde dat hij hard door wilde rijden totaan Lithoijen, en ik besloot rap naar hem toe te rijden. Een uiterste krachtsinspanning van een paar 100 meter waren voldoende om bij hem te komen. In z'n wiel heb ik een half kilometertje uitgehijgd en daarna overgenomen. We bleven daarna netjes kop-over-kop draaien met aflossingen van ongeveer 30 seconden. Fleer wist me achteraf te vertellen dat we de 9 kilometer af hebben gelegd met steeds ongeveer 37 km/h. Ik had geen idee of Roy dicht in de buurt was, maar ik wist zeker dat ie alles op alles zou zetten om bij ons te komen, en dat was motivatie voldoende om steeds de overnames flink door te rijden, al kostte dat steeds de nodige moeite. Met nog 2km te gaan hoorde ik toch ineens het zoemen van een set carbon wielen achter me. Hij had het toch geflikt in z'n eentje. Met z'n drieen ging de snelheid op het laatste stuk nogmaals omhoog en bolde we op het laatste stuk bij de haven uit over een hagel nieuw stuk asfalt. Ik was flink stuk, want de laatste 9km hadden er behoorlijk ingehakt. Op een klein verzetje de laatste paar kilometers terug naar huis gereden. Gemiddeld stond er op de teller van Roy 33.0 km/h, en dat is op ons rondje met al het draaien en keren nog best rap vind ik.